Makijaż, pielęgnacja skóry i włosów - biżuteria i zegarki - 8
Makijaż, pielęgnacja skóry i włosów - biżuteria i zegarki - 8
HOME SITE
Dodatkowe informacje o aktualnej zawartości strony
Teoria Wielkiego Wybuchu
Teoria Wielkiego Wybuchu to teoria formowania się pierwiastków we wczesnym wszechświecie. Skończyło się, gdy Wszechświat miał około 3 minuty po tym, jak jego temperatura spadła poniżej temperatury fuzji. Podczas Wielkiego Wybuchu był krótki okres syntezy jądrowej, więc powstały lżejsze pierwiastki chemiczne. Począwszy od jonów wodoru (protonów), które produkowały głównie deuter, hel-4 i lit. Inne przedmioty były później produkowane w dużych ilościach.
Podstawową teorię syntezy jądrowej opracowali w 1948 roku George Gamow, Ralph Asher Alvear i Robert Hermann.
Ta podstawowa teoria była używana przez wiele lat jako studium fizyki w czasie Wielkiego Wybuchu, ponieważ teoria syntezy jądrowej w Wielkim Wybuchu łączy obfitość pierwotnych pierwiastków świetlnych z elementami wczesnego Wszechświata.
Powstawanie i ewolucja rozległej struktury galaktyk
Zrozumienie powstawania i ewolucji szerszej i starszej struktury galaktyk (na przykład kwazarów, gromad galaktyk i gromad) jest jednym z największych wysiłków w kosmologii. Kosmolodzy badają model formowania hierarchicznego, w którym struktury formują się od dołu do góry, z małymi gromadami tworzącymi się jako pierwsze, podczas gdy większe gromady, takie jak gromady galaktyk, wciąż znajdują się na etapie tworzenia klastrów. Wszechświat, w którym zbiera się w struny, a następnie w ogromne łańcuchy. Większość symulacji zawiera tylko chłodną, niebarionową ciemną materię, co powinno wystarczyć do pełnego zrozumienia wszechświata, ponieważ we Wszechświecie jest znacznie więcej ciemnej materii niż widzialnej i barionowej. Bardziej zaawansowane symulacje zaczęły obejmować bariony i badanie powstawania pojedynczych galaktyk. Kosmolodzy badają tę symulację, aby sprawdzić, czy zgadzają się z przeglądami galaktyk i aby zrozumieć każdą anizotropię
Dowody pochodzące z syntezy jądrowej Wielkiego Wybuchu, tła kosmicznego promieniowania mikrofalowego oraz tworzenia struktur i krzywych rotacji galaktyki wskazują, że około 23% masy Wszechświata składa się z niebarionowej ciemnej materii, podczas gdy tylko 4% to barionowa widzialna materia. Efekty uboczne ciemnej materii są dobrze znane, ponieważ zachowuje się jak zimna, nieradioaktywna ciecz, która tworzy halo wokół galaktyk. Ciemnej materii nie odkryto w laboratoriach, a natura fizyki cząstek w ciemnej materii pozostaje całkowicie nieznana.
Gdyby wszechświat był płaski, musiałby istnieć dodatkowy składnik składający się z 73% gęstości energii Wszechświata oraz 23% ciemnej materii i 4% barionów. Nazywa się to ciemną energią. Aby nie zakłócać syntezy jądrowej Wielkiego Wybuchu i tła kosmicznego promieniowania mikrofalowego, nie powinno ono łączyć się w aureole, takie jak bariony i ciemna materia. Istnieją mocne dowody obserwacyjne na ciemną energię, ponieważ całkowita gęstość energii we Wszechświecie jest znana z ograniczeń spłaszczania Wszechświata, ale ilość zebranej materii jest ściśle zmierzona i jest znacznie mniejsza. H.
Dodatkowe informacje o aktualnej zawartości strony
Teoria Wielkiego Wybuchu
Teoria Wielkiego Wybuchu to teoria formowania się pierwiastków we wczesnym wszechświecie. Skończyło się, gdy Wszechświat miał około 3 minuty po tym, jak jego temperatura spadła poniżej temperatury fuzji. Podczas Wielkiego Wybuchu był krótki okres syntezy jądrowej, więc powstały lżejsze pierwiastki chemiczne. Począwszy od jonów wodoru (protonów), które produkowały głównie deuter, hel-4 i lit. Inne przedmioty były później produkowane w dużych ilościach.
Podstawową teorię syntezy jądrowej opracowali w 1948 roku George Gamow, Ralph Asher Alvear i Robert Hermann.
Ta podstawowa teoria była używana przez wiele lat jako studium fizyki w czasie Wielkiego Wybuchu, ponieważ teoria syntezy jądrowej w Wielkim Wybuchu łączy obfitość pierwotnych pierwiastków świetlnych z elementami wczesnego Wszechświata.
Powstawanie i ewolucja rozległej struktury galaktyk
Zrozumienie powstawania i ewolucji szerszej i starszej struktury galaktyk (na przykład kwazarów, gromad galaktyk i gromad) jest jednym z największych wysiłków w kosmologii. Kosmolodzy badają model formowania hierarchicznego, w którym struktury formują się od dołu do góry, z małymi gromadami tworzącymi się jako pierwsze, podczas gdy większe gromady, takie jak gromady galaktyk, wciąż znajdują się na etapie tworzenia klastrów. Wszechświat, w którym zbiera się w struny, a następnie w ogromne łańcuchy. Większość symulacji zawiera tylko chłodną, niebarionową ciemną materię, co powinno wystarczyć do pełnego zrozumienia wszechświata, ponieważ we Wszechświecie jest znacznie więcej ciemnej materii niż widzialnej i barionowej. Bardziej zaawansowane symulacje zaczęły obejmować bariony i badanie powstawania pojedynczych galaktyk. Kosmolodzy badają tę symulację, aby sprawdzić, czy zgadzają się z przeglądami galaktyk i aby zrozumieć każdą anizotropię
Dowody pochodzące z syntezy jądrowej Wielkiego Wybuchu, tła kosmicznego promieniowania mikrofalowego oraz tworzenia struktur i krzywych rotacji galaktyki wskazują, że około 23% masy Wszechświata składa się z niebarionowej ciemnej materii, podczas gdy tylko 4% to barionowa widzialna materia. Efekty uboczne ciemnej materii są dobrze znane, ponieważ zachowuje się jak zimna, nieradioaktywna ciecz, która tworzy halo wokół galaktyk. Ciemnej materii nie odkryto w laboratoriach, a natura fizyki cząstek w ciemnej materii pozostaje całkowicie nieznana.
Gdyby wszechświat był płaski, musiałby istnieć dodatkowy składnik składający się z 73% gęstości energii Wszechświata oraz 23% ciemnej materii i 4% barionów. Nazywa się to ciemną energią. Aby nie zakłócać syntezy jądrowej Wielkiego Wybuchu i tła kosmicznego promieniowania mikrofalowego, nie powinno ono łączyć się w aureole, takie jak bariony i ciemna materia. Istnieją mocne dowody obserwacyjne na ciemną energię, ponieważ całkowita gęstość energii we Wszechświecie jest znana z ograniczeń spłaszczania Wszechświata, ale ilość zebranej materii jest ściśle zmierzona i jest znacznie mniejsza. H.
Comments
Post a Comment